1. De aanloop (A)

In 2009 gingen we, Dennis en ik, voor het eerst sinds de kinderjaren weer met elkaar op “travel”-vakantie. Een meer dan unieke persoonlijke en avontuurlijke ervaring die een dusdanig intense belevenis was dat het voor ons beiden naar meer smaakte. Tijdens de toenmalige reis ontstond dan ook geleidelijk aan de gedachte dat een rit “overland” van Rotterdam naar Kaapstad misschien wel tot de toekomstige mogelijkheden behoorde. Terug in Nederland bleven we erover dromen en praten met als resultaat dat, toen Dennis van z’n werkgever vernam dat hij door z’n tomeloze inzet en niet aflatende beschikbaarheid een dusdanig stuwmeer aan overuren had verzameld dat “wegwerken” hiervan knap lastig zou worden (uitbetalen was onmogelijk) het plan al snel een meer definitieve vorm kreeg. In overleg met direct leidinggevende en directie werd toestemming gevraagd en verkregen voor deze wat langere trip zodat de echte voorbereidingen een aanvang konden nemen. Voor mij, als vervroegd gepensioneerde speelde toestemming verkrijgen niet zo’n rol (hoewel…) Budget, reisroute(s), vervoer, documentatie en informatie verzamelen, alles wisselde elkaar af. Vooral de te kiezen reisroute leverde veel hoofdbrekers op. Zeker toen de Arabische lente, opstand in Tunesië, Libië, Egypte en uiteindelijk revolutie in Syrië elke keer leidde tot aan ander routeplan. Waren we eerst van plan via Duitsland, Oostenrijk, voormalig Joegoslavië, Griekenland, Turkije, Syrië, Jordanië naar Egypte te rijden, nu gaan we via (maar dat kan zich nog wijzigen) Frankrijk naar Tunesië en dan als het wil lukken via Libië naar Egypte en dan zuidwaarts naar Soedan enz. Voorlopig maar eens kijken wat we hier in Nederland nog kunnen regelen op de korte termijn die ons nog rest.